Специалист по психологическим портретам преступников Саша Залусская возвращается в Польшу после семи лет работы в Лондоне. Она не хочет снова служить в полиции, откуда ушла, пережив личную драму. Однако не может и отказаться от поручения спецслужб помочь владельцу музыкального клуба в Сопоте, который подозревает, что партнер по бизнесу и популярный певец намеревается его убить. Саша только начинает собирать факты, когда и в самом деле происходит убийство, но жертвой оказался подозреваемый в злом...
Nigdy nie daj dziewczynie sobą rządzić. Będzie cię szanowała.
Dziewczyny nigdy nie poznasz do końca. Nawet nie próbuj.
– Lepiej szybko spłonąć, niż tlić się powoli.
Chciała powiedzieć: trzydzieści dziewięć. Nadludzki, bezskuteczny wysiłek. Ryba znów łapała powietrze. Trzydzieści dziewięć. Czy ktokolwiek myślał nad tym, jak trudne są polskie liczebniki? Wolałaby już mieć czterdzieści albo sto. Sto jest takie łatwe.
Można być silnym jak tur, ale jeden drobiazg zwali cię z nóg, jeśli nie kontrolujesz swojej małej słabości. Nie ma ludzi idealnych.
Wielkie szczęście zawsze słono kosztuje. Tylko kłopoty są za darmo.
Taki właśnie jest człowiek. Wielki i mały jednocześnie.