Усім нам бракуе аднаго. Усім,хто жыве тут. Табе, мне, кожнаму! У нас неяк глабальна не склалася с радасцю. Гора – стае, абыякавасці, зайдрасці, усякай дробнай чорнай дрэні – хоць дарма аддавай. Прычым – што цяпер, што пасля Крэўскай уніі… А вось радасці – чыстай радасці, такой, якая мусіць быць у дзяцінстве – тут няма нават у дзяцей! Паглядзі на іх твары!